Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

Νεκρός βρέθηκε ο Σήφης ο κροκόδειλος.

Νεκρός εντοπίστηκε ο Σήφης ο κροκόδειλος, ο οποίος για μηνες αποτελούσε ατραξιόν για το Ρέθυμνο.
Περαστικοί τον είδαν να επιπλέει στη λίμνη και ενημέρωσαν τις Αρχές. 
Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, το ερπετό δεν άντεξε τις κακές καιρικές συνθήκες.

Ο Σήφης εντοπίστηκε την Κυριακή να επιπλέει στα νερά του φράγματος.
Είχε υπάρξει ανησυχία καθώς από τα μέσα Φεβρουαρίου, ο Σήφης δεν πηγαινοερχόταν στα νερά της λίμνης, όπως έκανε το προηγούμενο διάστημα.

Σήμερα στο φράγμα μετέβησαν τα στελέχη της επιτροπής, από τον ΟΑΚ , το Δασαρχείο και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, καθώς και ο ερπετολόγος, κ. Πέτρος Λυμπεράκης, με σκοπό να ανασύρουν το νεκρό ζώο. 

Όπως ανέφερε στο Cretalive η προϊσταμένη της Διεύθυνσης Δασών Χαρά Καριολάκη όλα δείχνουν ο Σήφης πέθανε από φυσικά αίτια. 

Το ερπετό εξετάστηκε και από κτηνιάτρο που συμμετετείχε στην επιχείρηση για την ανάσυρση του. Σύμφωνα με τα ευρήματα το βρισκόταν σε προχωρημένη σήψη ενώ δεν είχε πάνω του σημάδια από τραυματισμό κάτι που ενισχύει την εκδοχή ότι το ζώο δεν άντεξε τις άσχημες καιρικές συνθήκες. 

Στη συνέχεια οι ειδικοί θα προχωρήσουν σε υγειονομική ταφή του ερπετού και μετά την αποσύνθεση του το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας θα πάρει τα οστά του προκειμένου να εκτεθούν στους χώρους του.


πηγή:  huffingtonpost.gr

Σάββατο 21 Μαρτίου 2015

27 χρόνια φυλακισμένα στον έβδομο όροφο ενός εμπορικού κέντρου!

Σχεδόν 200 άγρια ζώα βρίσκονται φυλακισμένα στον έβδομο όροφο ενός μεγάλου εμπορικού κέντρου στο κέντρο της Μπανγκόνγκ για περισσότερο από 30 χρόνια!

Το Pata Zoo, το οποίο λειτουργεί σαν ζωολογικός κήπος μέσα στο πολυσύχναστο εμπορικό κέντρο, κρατά φυλακισμένα πάρα πολλά άγρια ζώα, κάτω απ΄οεντελώς άθλιες και απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης.
Μικρά τσιμεντένια κλουβιά, χωρίς τον χώρο που χρειάζονται αυτά τα ζώα για να κινηθούν, χωρίς τίποτα να θυμίζει το φυσικό τους περιβάλλον, μόνα παρατημένα, ξεχασμένα εκεί εδώ και χρόνια.
Η συντήρηση του κήπου περιορίζεται μόνο στις βασικές ανάγκες των ζώων για τροφή, και η ιατρική περίθαλψη είναι ανύπαρκτη. Ο χώρος καθώς βρίσκεται στον τελευταίο όροφο, λούζεται κυριολεκτικά από τον ήλιο και την ζέστη και ο εξαερισμός των χώρων είναι ανεπαρκής.


Οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους. Ο γορίλλας Bua Noi, ο πιο γνωστός ίσως κάτοικος αυτού του μέρους, φαίνεται ξεκάθαρα πως περνά κατάθλιψη μόνος του, κλεισμένος εδώ και 27 χρόνια σε αυτό το μικρό, ψυχρό κλουβί.
Η μαμά ουρακοτάγκος μαζί με το νεογέννητο μωρό της, κάθονται στην μέση ενός άδειου τσιμεντένιου κλουβιού, φανερά θλιμμένοι και βαριεστημένοι.
Ο Dodo, ο μοναδικός πιγκουίνος από τους 12 συνολικά που βρίσκονταν αρχικά στις εγκαταστάσεις, που κατάφερε να επιβιώσει σε αυτές τις άθλιες συνθήκες, φαίνεται να έχει παραιτηθεί από κάθε προσπάθεια κοιτώντας συνεχώς προς την μεριά του τοίχου με τα πλακάκια που αποτελούν τον χώρο που ζει. 


Όλα τα ζώα που βρίσκονται εκεί, ερπετά, θηλαστικά και τα υπόλοιπα ζώα, επιβιώνουν κάτω από άθλιες συνθήκες εδώ και πολλά χρόνια. Φυσικά όταν δημιουργήθηκε αυτός ο ζωολογικός κήπος ήταν απόλυτα νόμιμος, καθώς μέχρι πρόσφατα η νομοθεσία της Ταϊλάνδης πάνω στην προστασία και την ευζωία των ζώων ήταν πολύ φτωχή, έως ανύπαρκτη.
Πρόσφατα, το 2014 ψηφίστηκε ένας καινούργιος πιο αυστηρός νόμος που προβλέπει καλύτερες συνθήκες ζωής και απαγόρευση πλέον τέτοιων απαράδεκτων εγκαταστάσεων, όμως όπως φαίνεται ο ιδιοκτήτης του συγκεκριμένου κήπου κατάφερε λίγο πριν την ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου, να πάρει μια ακόμα ετήσια παράταση την λειτουργίας του κήπου, πράγμα που σημαίνει πως τα ζώα αυτά θα παραμείνουν για κάποιο διάστημα ακόμα κλεισμένα στην φυλακή τους.


Ακτιβιστές και φιλόζωοι από όλο τον κόσμο ενώνουν τις φωνές τους και προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη και να προκαλέσουν την απελευθέρωση αυτών των ζώων όσο γίνεται πιο σύντομα. 

Ήδη υπάρχει ένα ψήφισμα στο διαδίκτυο που καταδικάζει τις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις και απαιτεί το κλείσιμό τους και την απελευθέρωση των ζώων.
Υπέγραψε και εσύ εδώ: https://www.change.org/p/shut-down-pata-zoo-let-the-department-of-national-parks-wildlife-and-plants-conservation-of-thailand-and-thailand-s-tourism-officials-know-that-you-are-disgusted-at-the-treatment-of-these-animals-and-urge-them-to-shut-down-pata-zoo-and-place-them-in-?recruiter=1706244&utm_source=share_petition&utm_medium=facebook&utm_campaign=share_facebook_responsive&utm_term=des-sm-no_src-no_msg&fb_ref=Default
και βοήθησε και εσύ σε αυτή την προσπάθεια.

photos by Mindful Wanderlust

Σάββατο 14 Μαρτίου 2015

Batagur baska: ένα περίεργο είδος χελώνας που ζει στην Ασία.

Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε ένα πολύ περίεργο ζώο, το Northern River Terrapin.  Γνωστό και ως Τετραδάκτυλο Terrapin, εντοπίστηκε για πρώτη φορά τον δέκατο ένατο αιώνα από τον ζωολόγο Dr John Edward Gray, ο οποίος του έδωσε το επιστημονικό όνομα Batagur baska.
Από το 1986-1996 το είδος είχε καταχωρηθεί ως απειλούμενο προς εξαφάνιση. Έχει ήδη εξαφανιστεί από τη Μιανμάρ, τη Σιγκαπούρη, την Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ. Τα
Northern River Terrapins όμως ζουν ακόμα στο Μπαγκλαντές, την Καμπότζη, την Ινδία, την Ινδονησία και τη Μαλαισία.  

Όμως οι πληθυσμοί μειώνονται συνεχώς στην χερσόνησο της Μαλαισίας και αρχίζουν να κινδυνεύουν με μείωση και στην περιοχή του Μπαγκλαντές και της Ινδίας.

Η μεγαλύτερη απειλή για την ύπαρξη του Northern River Terrapin είναι φυσικά η λαθροθηρία και το παράνομο εμπόριο αυτού του ζώου, που μαζί με αρκετά άλλα χρησιμοποιείται από την παραδοσιακή κινέζικη ιατρική ως γιατροσόφι. Παρά το γεγονός πως έχει χαρακτηριστεί ως απειλούμενο είδος προς εξαφάνιση, συνεχίζει να εξάγεται παράνομα από την Ινδονησία και να πωλείται λαθραία ευρέως στην Κίνα.

Το ζώο συνεχίζει να εμφανίζεται ακόμα με μικρούς πληθυσμούς σε διάφορες περιοχές, κανείς όμως δεν ξέρει ακόμα για πόσο. Τα Northern River Terrapins ή αλλιώς Batagur έχουν αποδεκατιστεί από την υπερβολική αρπαγή τόσο ενήλικων ζώων όσο και των αυγών τους. Πρόσφατα έχει αυξηθεί και η ζήτηση κρέατος χελώνας από την κινέζικη αγορά, και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την εξαφάνιση πολλών συγγενών ειδών. Έχει υπολογιστεί πως τα Batagurs έχουν μειωθεί κατά 90% μέσα στον 20ο αιώνα.

Δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα για την ζωή και την συμπεριφορά των batagurs, κυρίως επειδή ζουν σε δύσβατα και γλιστερά ποτάμια, πράγμα που καθιστά την παρατήρησή τους πολύ δύσκολη. Έχει παρατηρηθεί όμως υπάρχουν εποχές που τα batagurs μετακινούνται μέχρι και 50 ή 60 μίλια μακριά για να φτάσουν σε αμμώδεις περιοχές όπου θα γεννήσουν τα αυγά τους. Τα θηλυκά κάνουν συνήθως 3 διαφορετικές φωλιές όπου εναποθέτουν από 10 έως 30 αυγά στην κάθε μια, κατά την διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου. Μετά καλύπτουν την φωλιά με άμμο, και στην συνέχεια ανεβαίνουν πάνω από την φωλιά, σηκώνονται και πέφτουν με δύναμη από πάνω αρκετές φορές, ώστε να κάνουν συμπαγές το στρώμα άμμου πάνω από τα αυγά. Αυτή τους η κίνηση προκαλεί έναν ρυθμικό ήχο σαν τύμπανο, και γι' αυτό οι ντόπιοι κάτοικοι αποκαλούν συχνά αυτά τα ζώα "tun tonk".

Το Batagur είναι το μεγαλύτερο χελωνοειδές του γλυκού νερού που ζει στην Ασία, και πολλές φορές φτάνει σε μήκος τα 60 εκατοστά. Το καβούκι του είναι σκούρο καφέ, και το χρώμα του σώματός του διαφέρει από φύλο σε φύλο και από εποχή σε εποχή. Τα ενήλικα αρσενικά, κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου αναπτύσσουν ένα έντονο μαύρο χρώμα στο δέρμα τους και ένα έντονο λευκό χρώμα στα μάτια τους (όπως βλέπουμε στις φωτογραφίες). Ελεύθερα στην φύση ζουν περίπου 21 χρόνια, όμως μπορούν να ζήσουν και αρκετά περισσότερο αν βρίσκονται σε συνθήκες προστασίας και αιχμαλωσίας.

πηγή: International Animal Rescue Foundation World Action South Africa

Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

Η μικρή Ζωή ελευθερώθηκε στην φύση!



Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ ειδοποιήθηκε αμέσως και παρόλες τις προσπάθειες να βρουν την μητέρα του μωρού, αυτό δεν κατέστη δυνατό, και έτσι η μαμά αρκούδα θεωρήθηκε νεκρή, αφού αν ήταν ζωντανή καμία αρκούδα δεν θα άφηνε ποτέ για τόσο μεγάλο διάστημα το μωρό της μόνο του. 

Η μικρή Ζωή, όπως ονομάστηκε, μεταφέρθηκε στις εγκαταστάσεις του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ και εκεί για 10 ολόκληρους μήνες ανέλαβε την φροντίδα της εξειδικευμένο προσωπικό, προσπαθώντας να της διδάξει όλα τα μυστικά της φύσης που δεν πρόλαβε να της μάθει η μητέρα της.


Τώρα, 10 μήνες αργότερα, η μικρή Ζωή μεγάλωσε και έχει πλέον μια δεύτερη ευκαιρία για να ζήσει σαν μια φυσιολογική αρκούδα στη φύση. Από 3 κιλά που ζύγισε όταν την βρήκαν, πλέον είναι 42 κιλά, και είναι έτοιμη να ζήσει στο φυσικό της περιβάλλον αφού έχει μάθει να αναζητά την τροφή μόνη της.


Η επιχείρηση επανένταξης της Ζωής στη φύση πραγματοποιήθηκε πριν λίγες μέρες, κάτω από δύσκολες συνθήκες λόγω της έντονης χιονοκάλυψης που υπήρχε στην δασική περιοχή που μεταφέρθηκε. 
Όμως όλα έγιναν επιτυχώς, και η μικρή Ζωή, θα μπορέσει να ζήσει μια φυσιολογική ζωή στην φύση ενώ παράλληλα ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ  με το ειδικό ηλεκτρονικό κολάρο που της τοποθέτησε θα μπορεί συνεχώς να παρακολουθεί το στίγμα της και να επιβλέπει αν η νεαρή αρκούδα είναι καλά στην υγεία της.