Το
Παγκόσμιο Ταμείο Περιβάλλοντος ενέκρινε ένα σχέδιο για τη βελτίωση της
διαχείρισης της αλιείας τόνου σε σημεία των ωκεανών, τα οποία βρίσκονται σε διεθνή ύδατα και δεν βρίσκονται υπό την εποπτεία κάποιου συγκεκριμένου κράτους. Ο
στόχος είναι να μειωθεί η παράνομη αλιεία του τόνου που έχει υπεραλιευτεί και η αξία του έχει υπερκοστολογηθεί.
27 εκατομμύρια δολάρια θα χρησιμοποιηθούν για το ξεκίνημα των εργασιών σε ξηρά και θάλασσα, ενός project που θα κοστίσει συνολικά 148 εκατομμύρια δολλάρια.
Η WWF συνεργάζεται με το Παγκόσμιο Ταμείο Περιβάλλοντος, τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, το Διεθνές Ίδρυμα Διατήρησης Θαλάσσιων ειδών, τις κυβερνήσεις των πέντε Περιφερειακών Οργανώσεων Διαχείρισης της Αλιείας του τόνου, και την αλιευτική βιομηχανία, για την υλοποίηση αυτού του project.
Το τελευταίο σύνορο
Οι περιοχές εκτός εθνικής δικαιοδοσίας ξεκινούν 200 μίλια μακριά από τις ακτές, και αποτελούν "την άγρια δύση" των ωκεανών!
Αυτές οι περιοχές είναι τεράστιες: το 64 τοις εκατό των ωκεανών του κόσμου θεωρείται "ανοιχτή θάλασσα", αλλά αν λάβουμε υπόψη μας τον όγκο του νερού και όχι το μήκος, τότε καταλαβαίνουμε πως τα διεθνή ύδατα αποτελούν το 95% των ωκεανών μας. Αυτό σημαίνει ότι μια κρίσιμη μάζα των ωκεανών του κόσμου δεν έχει διακυβέρνηση, και εκείνοι που αλιεύουν στα ύδατα αυτά το κάνουν χωρίς να τους επιτηρεί κανείς, και αποκτούν ανεξέλενκτη πρόσβαση σε πολύ πλούσια οικοσυστήματα.
Γι' αυτό και οι ωκεανοί απειλούνται από την υπεραλίευση, την παράνομη αλιεία, τη θαλάσσια ρύπανση και την υποθαλάσσια εξόρυξη, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας.
Αντιμετωπίζοντας την πρόκληση
Για την αντιμετώπιση αυτής της απειλής, το WWF σε συνεργασία με μια σειρά άλλων οργανώσεων, θα εργαστεί σοβαρά για την μείωση των επιπτώσεων στο οικοσύστημα από την αλόγιστη αλίευση. Κατά τη διάρκεια των επόμενων πέντε ετών, οι οργανώσεις θα ξεκινήσουν τις εργασίες στην Γκάνα και τα νησιά Φίτζι, και με την συνεργασία των κυβερνήσεων των χωρών αυτών και των τοπικών φορέων αλιείας, θα δοκιμάσουν να παρακολουθήσουν και να ελέγξουν την αλιεία στις γύρω περιοχές.
Το έργο αυτό θα εξασφαλίσει στις κυβερνήσεις μια ισχυρή φωνή σε σχέση με την διαχείριση της παγκόσμιας αλιείας, καθώς και την εφαρμογή νέων τεχνολογιών για την αντιμετώπιση της παράνομης αλιείας. Αλλάζοντας τον τρόπο που διαχειρίζεται η παγκόσμια αλιεία την αλίευση ειδών όπως ο τόνος, εξασφαλίζουμε μια βιώσιμη πηγή θαλασσινών ειδών που μπορούν να στηρίξουν διατροφικά 7 δις ανθρώπους σε όλον τον πλανήτη, χωρίς παράλληλα να καταστρέψουμε το οικοσύστημα.
Το project αυτό είναι παγκόσμιας εμβέλειας και περιλαμβάνει πολλούς συνεργάτες με διαφορετικές προσεγγίσεις. Ο καθένας μπορεί να παίξει έναν διαφορετικό και ταυτόχρονα σημαντικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια. Οι οργανώσεις αναλαμβάνουν την έλεγχο της αλιείας και οι καταναλωτές σε όλον τον κόσμο μπορούν να χρησιμοποιήσουν την αγοραστική τους δύναμη ώστε να διατηρηθεί η κατανάλωση τόνου, χωρίς να πειραχτούν ταυτόχρονα οι διεθνείς εκτάσεις των ωκεανών και το οικοσύστημά τους.
πηγή: worldwildlife.org
27 εκατομμύρια δολάρια θα χρησιμοποιηθούν για το ξεκίνημα των εργασιών σε ξηρά και θάλασσα, ενός project που θα κοστίσει συνολικά 148 εκατομμύρια δολλάρια.
Η WWF συνεργάζεται με το Παγκόσμιο Ταμείο Περιβάλλοντος, τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, το Διεθνές Ίδρυμα Διατήρησης Θαλάσσιων ειδών, τις κυβερνήσεις των πέντε Περιφερειακών Οργανώσεων Διαχείρισης της Αλιείας του τόνου, και την αλιευτική βιομηχανία, για την υλοποίηση αυτού του project.
Το τελευταίο σύνορο
Οι περιοχές εκτός εθνικής δικαιοδοσίας ξεκινούν 200 μίλια μακριά από τις ακτές, και αποτελούν "την άγρια δύση" των ωκεανών!
Αυτές οι περιοχές είναι τεράστιες: το 64 τοις εκατό των ωκεανών του κόσμου θεωρείται "ανοιχτή θάλασσα", αλλά αν λάβουμε υπόψη μας τον όγκο του νερού και όχι το μήκος, τότε καταλαβαίνουμε πως τα διεθνή ύδατα αποτελούν το 95% των ωκεανών μας. Αυτό σημαίνει ότι μια κρίσιμη μάζα των ωκεανών του κόσμου δεν έχει διακυβέρνηση, και εκείνοι που αλιεύουν στα ύδατα αυτά το κάνουν χωρίς να τους επιτηρεί κανείς, και αποκτούν ανεξέλενκτη πρόσβαση σε πολύ πλούσια οικοσυστήματα.
Γι' αυτό και οι ωκεανοί απειλούνται από την υπεραλίευση, την παράνομη αλιεία, τη θαλάσσια ρύπανση και την υποθαλάσσια εξόρυξη, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας.
Αντιμετωπίζοντας την πρόκληση
Για την αντιμετώπιση αυτής της απειλής, το WWF σε συνεργασία με μια σειρά άλλων οργανώσεων, θα εργαστεί σοβαρά για την μείωση των επιπτώσεων στο οικοσύστημα από την αλόγιστη αλίευση. Κατά τη διάρκεια των επόμενων πέντε ετών, οι οργανώσεις θα ξεκινήσουν τις εργασίες στην Γκάνα και τα νησιά Φίτζι, και με την συνεργασία των κυβερνήσεων των χωρών αυτών και των τοπικών φορέων αλιείας, θα δοκιμάσουν να παρακολουθήσουν και να ελέγξουν την αλιεία στις γύρω περιοχές.
Το έργο αυτό θα εξασφαλίσει στις κυβερνήσεις μια ισχυρή φωνή σε σχέση με την διαχείριση της παγκόσμιας αλιείας, καθώς και την εφαρμογή νέων τεχνολογιών για την αντιμετώπιση της παράνομης αλιείας. Αλλάζοντας τον τρόπο που διαχειρίζεται η παγκόσμια αλιεία την αλίευση ειδών όπως ο τόνος, εξασφαλίζουμε μια βιώσιμη πηγή θαλασσινών ειδών που μπορούν να στηρίξουν διατροφικά 7 δις ανθρώπους σε όλον τον πλανήτη, χωρίς παράλληλα να καταστρέψουμε το οικοσύστημα.
Το project αυτό είναι παγκόσμιας εμβέλειας και περιλαμβάνει πολλούς συνεργάτες με διαφορετικές προσεγγίσεις. Ο καθένας μπορεί να παίξει έναν διαφορετικό και ταυτόχρονα σημαντικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια. Οι οργανώσεις αναλαμβάνουν την έλεγχο της αλιείας και οι καταναλωτές σε όλον τον κόσμο μπορούν να χρησιμοποιήσουν την αγοραστική τους δύναμη ώστε να διατηρηθεί η κατανάλωση τόνου, χωρίς να πειραχτούν ταυτόχρονα οι διεθνείς εκτάσεις των ωκεανών και το οικοσύστημά τους.
πηγή: worldwildlife.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου