Άντρας μεγαλώνει νεογέννητο πουλάκι, μέσα σε 36 πραγματικά απίστευτες ημέρες!

Το κτηνιατρικό περιοδικό DachsUndDachshund δημοσίευσε πρόσφατα μια καταπληκτική ιστορία!
Ένα πρωινό, όταν ένας άντρας έκανε το πρωινό του τζόκινγκ βρήκε στο χώμα ένα νεογέννητο πουλάκι που είχε πέσει από την φωλιά του. Ανήμπορος να μπορέσει να εντοπίσει την φωλιά μέσα στα δέντρα, ο άντρας αποφάσισε να πάρει το πουλάκι σπίτι του και να μπορέσει να το μεγαλώσει μόνος του, μέχρι να γίνει αρκετά μεγάλο και δυνατό και να το αφήσει και πάλι στα δέντρα ελεύθερο.

Μέσα από μια σειρά φωτογραφιών, θα παρακολουθήσετε μια πολύ γλυκιά και συγκινητική ιστορία:

(σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτό που θα παρακολουθήσετε στις παρακάτω φωτογραφίες είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο για την ζωή του νεοσσού, και σίγουρα δεν πρόκειται για κάποιον "οδηγό" ανατροφής πτηνών στο σπίτι. Οι ειδικοί σας προτρέπουν αν βρείτε ένα νεογέννητο πουλάκι, να προσπαθήσετε να βρείτε την φωλιά του και να το επανατοποθετήσετε, γιατί εκεί σίγουρα θα έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να επιβιώσει. Όποιος προσπαθήσει να πάρει τον νεοσσό σπίτι του και να τον αναθρέψει μόνος του, θα πρέπει να είναι σίγουρα έμπειρος γνώστης των χειρισμών, ή κτηνίατρος.)

ΗΜΕΡΑ 1: Ο νεοσσός την πρώτη μέρα που το βρήκαμε πεσμένο στην άκρη του δρόμου στο πάρκο. Φαίνεται πως μόλις είχε εκκολαφθεί, καθώς είχε ακόμα πάνω του μεμβράνες και μικρά κομματάκια σπασμένου κέλυφους.

ΗΜΕΡΑ 2: Δεν είναι τόσο χαριτωμένο, ακόμα και μέσα στην ασχήμια του? Τοποθετήσαμε τον νεοσσό μέσα σε εκκολαπτήριο και ρυθμίζαμε συνεχώς την θερμοκρασία και την υγρασία του χώρου του. Δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε αν είναι αρσενικό ή θηλυκό, θεωρήσαμε πως είναι κοριτσάκι, και την ονομάσαμε Dumpling. Σε αυτή τη φάση δεν ήταν δυνατό να καταλάβουμε τι είδους πουλί είναι. Θα έπρεπε να περιμένουμε να μεγαλώσει, και να βγάλει φτερά.

Ημέρα 3: Τα μωρά πουλάκια τρώνε πολύ! Σε αυτή τη φάση ταίζαμε το πουλάκι με γρύλους, έντομα, σκουληκάκια και ένα ειδικό υγρό που κυκλοφορεί στο εμπόριο για νεοσσούς. Το ταίζαμε κάθε μισή ώρα, για 14 ώρες μέσα στη μέρα, έτσι ακριβώς όπως θα τρέφονταν και από την μαμά του. Καθώς τα πουλιά δεν ταΐζουν τα μικρά τους για κάποιες ώρες το βράδυ, το ίδιο κάναμε και εμείς.

Ημέρα 4: Βλέπετε την συμαντική εξέλιξη των φτερών της μέσα σε λίγες μόνο μέρες. Ξεκίνησε ήδη να σκούζει με έναν πολύ αστείο τρόπο για να ζητάει φαγητό κάθε 35-45 λεπτά. Ενδιαφέρουσα σημείωση: Το ένστικτο είναι καταπληκτικό σε τέτοια ζώα. Ακόμα και σε αυτή τη φάση που είχε κλειστά τα μάτια και σχεδόν κανένα συντονισμό κινήσεων, ήξερε τα όρια της φωλιάς που είχαμε φτιάξει και γυρνούσε προς τις άκρες για να κάνει κακά της, ώστε να μην λερώσει τον χώρο της!

Ημέρα 5: Πλέον η Dumpling μπορεί να κάτσει σε μια πιο "όρθια" στάση, και να αποκτά σχετική σταθερότητα. Δείτε επίσης πόσα πολλά φτερά έβγαλε μέσα σε ένα 24ωρο! Τώρα αρχίζει να θυμίζει πουλί. Ξεκίνησε να ανοίγει σιγά σιγά και τα μάτια της.

Ημέρα 6: Μια χαρακτηριστική φωτογραφία όπου φαίνεται καθαρά η μεγάλη ανάπτυξη των φτερών της.

Ημέρα 7: Μέσα σε μια νύχτα η Dumpling γέμισε φτερά, και πλέον βλέπουμε ένα πουλί! Βλέπετε επίσης πως έχει μια κλίση στο πλευρικό δάκτυλο του ενός ποδιού της, αλλά σε τόσο μικρά πουλάκια δεν μπορείς να επέμβεις. Αλλωστε αυτό δεν την επιβραδύνει καθόλου.

Ημέρα 8: "Ταίστε με!!!". Σε αυτή τη φάση έτρωγε από τρία μεγάλα τριζόνια ή σκουλήκια σε κάθε τάισμα!

Ημέρα 9: Από αυτή τη μέρα σταματήσαμε να χρησιμοποιούμε το εκκολαπτήριο. Από την στιγμή που είχε καλύψει το σώμα της με πούπουλα, μπορούσε να ρυθμίσει την θερμοκρασία του σώματός της, μόνη της. Αυτές οι τουφίτσες πούπουλων που πετάνε γύρω της και η μόνιμη γκρινιάρικη έκφραση που έχουν τα μωρά πουλάκια, την κάνουν να δείχνει ξεκαρδιστική!

Ημέρα 10: Την μεταφέραμε σε ένα πιο άνετο κλουβί και της δώσαμε και διάφορα υλικά για να εξερευνήσει. Ηταν πολύ χαρούμενη, παρόλο που η έκφρασή της δεν το δείχνει!

Ημέρα 11: Κατάφερε να κουρνιάσει πάνω στο ξυλάκι για πρώτη φορά! Σίγουρα ένα σημαντικό βήμα προς την σωστή κατεύθυνση. Παρόλο που δεν έχει σχεδόν καθόλου ουρά ακόμα, κατάφερε να ισορροπήσει αρκετά καλά και να γραπώσει με δύναμη το ξυλάκι, ακόμα και με το προβληματικό δάχτυλο.

Ημέρα 12: Ηταν ένα πολύ γλυκό πουλάκι, και από νωρίς της άρεσε να κουρνιάζει πάνω στο χέρι μας. Ξεκινήσαμε να τις δίνουμε και λίγα σποράκια, ώστε να εμπλουτίσουμε την διατροφή της. Σε αυτή τη φάση την ταίζαμε μόνο κάθε 1-2 ώρες, και στο ενδιάμεσο της αφήναμε σκουληκάκια στο κλουβί για να τα πάρει όταν εκείνη ήθελε.

Ημέρα 13: Κοντεύει να γίνει 2 εβδομάδων και τώρα πλέον στέκεται πάνω στο ξυλάκι πολύ καλά! Μπορείτε να δείτε την βελτίωση ακόμα και σε σχέση με την ημέρα 11. Τα πόδια της στέκονται πιο όρθια και έχει μια καλύτερη στάση σώματος. Αυτό το "πιάσιμο" του κλαδιού είναι χαρακτηριστικό για πουλάκια 14 ημερών, άρα μεγαλώνει σύμφωνα φυσιολογικά!

Ημέρα 14: Αρχίζει να φαίνεται πιο ώριμη και να χάνει σιγά σιγά την αστεία μωρουδιακή φάτσα. Τώρα έχει γίνει πλέον 2 εβδομάδων και θα αρχίσουμε να μην μετράμε την εξέλιξη σε καθημερινή βάση.

Ημέρα 17: Εχει μετακομίσει σε ακόμα μεγαλύτερο κλουβί και της έχουμε βάλει μέσα και μερικά φρέσκα κλαδάκια δέντρου για να μπορεί να έχει επιλογές στο που θα κάτσει, και να εξερευνήσει τα φύλλα, όπως ακριβώς θα έκανε στην φύση. Πλέον πηδάει από το ένα κλαδάκι στο άλλο σαν επαγγελματίας!

Ημέρα 22: Αφήνουμε πλέον το κλουβί της αρκετές ώρες έξω στην βεράντα, ώστε να έρθει σε επαφή με τον αέρα, τον ήλιο και τα άλλα πουλιά. Αυτό είναι απαραίτητο για την εκπαίδευση και την κοινωνικοποίηση της. Άλλα πουλάκια πλησιάζουν το κλουβί, και εκείνη τα παρατηρεί και ακούει τα τραγούδια τους.

Ημέρα 23: Αυτή είναι μια από τις πιο ωραίες φωτογραφίες της, καθώς φαίνονται καθαρά τα όμορφα σχέδια των φτερών της και η ουρά της. Πλέον μπορούμε να καταλάβουμε πως πρόκειται για ένα είδος σπουργιτιού. Πρόκειται για ένα αποδημητικό πουλί και ελπίζουμε να την αναθρέψουμε σωστά ώστε να είναι έτοιμη για το μεγάλο ταξίδι της.

Ημέρα 25: Αλλη μια όμορφη φωτογραφία της, που δείχνει τα όμορφα σχέδια και χρώματα των φτερών της. Αποτελούν εξαιρετικό καμουφλάζ για όταν κινείται ανάμεσα στα φύλλα των δέντρων.

Ημέρα 27: Πλέον έχει σταματήσει να τρώει τριζόνια (δείχνει να μην της αρέσουν καθόλου) και τρέφεται σχεδόν αποκλειστικά με σκουλήκια και σπόρους. Επίσης τρώει εντελώς μόνη της και δεν μας αφήνει καθόλου να την ταίσουμε, πράγμα που είναι πολύ καλό σημάδι.

Ημέρα 29: Απολαμβάνει τα καθημερινά φρέσκα κλαδάκια που της βάζουμε. Βασικό συστατικό της τροφής των πουλιών είναι και τα μπουμπουκάκια των δέντρων, τα οποία τα δοκιμάζει αμέσως κάθε φορά που τοποθετούμε ένα καινούργιο κλαδάκι στο κλουβί της.

Ημέρα 33: Σε αυτή την φάση ήταν εντελώς έτοιμη για να επανενταχθεί στην φύση. Όμως η πρόγνωση του καιρού έδειχνε κάποιες καταιγίδες τις επόμενες μέρες και γι' αυτό αποφασίσαμε να την κρατήσουμε λίγο ακόμα για να μην ταλαιπωρηθεί.

Ημέρα 36: Ημέρα απελευθέρωσης: Αφού τελείωσαν οι καταιγίδες, μια υπέροχη μέρα ξημέρωσε. Σιγουρευτήκαμε πως για τις επόμενες μέρες ο καιρός θα ήταν αρκετά καλός, και η βροχή που μόλις είχε πέσει θα της έδινε πολλές ευκαιρίες για να βρει νερό και φαγητό. Ήταν η ιδανική μέρα για να πάρει τον δρόμο της! Έτσι πήγαμε σε ένα δασάκι περίπου ένα χιλιόμετρο πιο πέρα από το σημείο που την βρήκαμε, όπου ξέραμε πως εκεί θα υπήρχαν και άλλα πουλάκια του είδους της.

Στο καλό Dumpling!! Ανοίξαμε το κλουβί της και κάναμε λίγο πίσω. Μετά από λίγα λεπτά βγήκε έξω και πέταξε αμέσως στο απέναντι δέντρο. Δεν δίστασε καθόλου! Άρχισε να πηδάει από κλαδάκι σε κλαδάκι και να δοκιμάζει τα μπουμπουκάκια του δέντρου. Μετά από λίγο την χάσαμε πλέον από το οπτικό μας πεδίο!


Τι υπέροχη ιστορία πραγματικά!!

πηγή: viralnova.com